2022 LAMBERT OOSTRUM

Namens de stichting Nieuwe Twentse Kunst hierbij het juryrapport van de

HERMAN KRIKHAAR PRIJS 2022

De jury bestond in 2022 uit Jan Aanstoot; discipline schilderen, Irma Bruggeman; discipline fotografie en filmmaker en Trudy Altink discipline bouwhistoricus. Jan kijkt naar originaliteit en dat de balans in harmonie is. Ook de techniek is belangrijk. De geëngageerde verbeelding moet goed overkomen. Irma kijkt of het werk niet te populistisch/toegankelijk is. Zij zoekt een grote zeggingskracht die wringt.Trudy wil dat het werk wat met haar doet, balans en techniek zijn ook belangrijk. Ze zoekt de diepgang, het werk moet meer zeggen dan wat je ziet.

Er zijn 4 nominaties waarvan er twee dicht bij elkaar liggen. De winnaar staat bij twee juryleden op de 1^ste plaats. De winnaar staat bij een jurylid op de 2^de plaats. De neuzen stonden aardig dezelfde kant op. Ook ander werk is ruim aan bod gekomen en besproken.

Zo vond men dat de 2 beelden van Frieda Waanders mooi uit zouden komen in de vrije ruimte en dan in een flink formaat, je zou kunnen denken aan een plek waar veel mensen bij elkaar komen.Het werk van Randy van Lingen is een goede manier van geëngageerde kunst het is een knipoog naar de wereld, leven en laten leven. John Reinders heeft ondanks de vele materialen die hij gebruikt toch een eenheid weten te creëren. Het is humorvol en het nodigt uit om te kijken.

Nominatie 4 Jan Hooftman

De jury dacht in eerste instantie dat het een geschilderd werk was, na beter kijken was het duidelijk een foto. Mooie subtiele kleuren met net dat beetje rood waardoor het meer spanning krijgt. Met minimale middelen toch mooi.

Nominatie 3 Hans Bouma

De gelaagdheid van de foto werd bewonderd, het is een heel open beeld wat je uitnodigt om in weg te dromen. Ook hier, less is more.

Nominatie 2 Floortje van Loon

Men werd hier blij van en het werd spannend gevonden. De balans van het werk is goed, het lijkt wel geschilderd. De scherpe lijn van de horizon maakt het een mooie collage. De compositie leid je naar de essentie van het werk. Het mesje valt mooi samen met het schuim van de zee. Kortom een mooie vertelling, prettige kleuren, een verademing.

En nu de winnaar, voor de tweede keer is dat Lambert Oostrom. Hij won de prijs ook in 2012.

De titel is beauty in bird’s eye view of een vogel dit zo ziet zullen we nooit weten. Maar de compositie klopt op een vreemde manier en is op een spannende manier opgebouwd, hier ook de zeggingskracht die wringt. Het is vertellend geschilderd, eigentijds, intuïtief. Het gedurfde wit geeft lucht aan het schilderij. De balans is in harmonie, dit schilderij verveelt nooit. Een terechte winnaar.